'Volg de zonnebloemen,' hadden ze in Cortona gezegd. Ik liep die morgen door de straatjes van de middeleeuwse stad en meteen bedacht ik me: er zal daar ergens tussen de heuvels vast een bijzonder hotel zijn of mooie appartementen. Ja dus, want na wat speurwerk hoorde ik over Terre dei Cavalieri, een 18e eeuwse gerenoveerde Toscaanse boerderij. Ik sprong meteen in de auto en nu zie ik links en rechts van me,  zonnebloemen op het mooie platteland. 'Benvenuto', hoor ik even later als ik het terrein oprijd van Terre dei Cavalieri. Serena ontvangt me met een grote glimlach en samen lopen we een rondje. Ik ben overvallen door de schoonheid; wat een weids uitzicht en die totale rust! Eén voor één bekijken we de hotelkamers en de appartementen. En ook daar zie je de sporen van de voormalige boerderij terug. Denk aan, de gewelfde plafonds, eeuwenoude stenen muren en stalbalken. Ik houd van die typische charmante Toscaanse stijl van de inrichting. Opvallend dat er overal genoeg plek is om samen te tafelen of te praten. Het typeert de gastvrijheid en het gevoel van thuiskomen hier. Via het zwembad lopen we naar het restaurant en daar treffen we de eigenaren Eugenia Roselli en haar man. 'Eet je vanavond met ons mee?' En natuurlijk sla ik dat aanbod niet af. De volgende ochtend zie ik hoe de dauw over de heuvels valt en Cortona in de verte ontwaakt. 'Goedemorgen Eliza!' Serena zwaait. 'Volg de zonnebloemen', hoor ik ze gister in het stadje nog zeggen. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan.